Çewlik.net – İHD Diyarbakır Şubesi ve kayıp yakınları, “Kayıplar bulunsun, failler yargılansın” eyleminin 844’üncü haftasında Rezan (Bağlar) ilçesindeki Koşuyolu Parkı Yaşam Hakkı Anıtı önünde bir araya geldi. Eylemde, 14 Nisan 1995’te Amed’in Farqîn (Silvan) ilçesinde gözaltında kaybedilen Ali İhsan Dağlı’nın failleri soruldu. Kayıpların fotoğraflarının yer aldığı pankartın açıldığı etkinlikte, annelere gül dağıtıldı. İnsan hakları savunucuları, kayıp yakınları ve sivil toplum temsilcilerinin katıldığı açıklama, Kürt meselesinin demokratik çözümüne vurgu yaptı.
Ercan Yılmaz: “Geçmişle Yüzleşme Adaletin İlk Adımı”
İHD Amed Şube Başkanı Ercan Yılmaz, açıklamada Cumartesi Anneleri’nin uzun yıllara dayanan mücadelesine dikkat çekti. Her hafta Türkiye’nin birçok kentinde kayıp yakınları ve İHD öncülüğünde gerçekleştirilen eylemlerde okunan hikayelerin, Kürt meselesinin çözümsüzlüğünün bir yansıması olduğunu belirtti. Yılmaz, “Kürt meselesinin diyalog zemininde çözümü için geçmişle yüzleşmek şart. Fotoğraflarını taşıdığımız insanlar, bu meselenin demokratik çözümü için çalışıyordu. Ancak faillerin cezalandırılması yerine, cezasızlık politikası hakim oldu. İnsan hakları savunucuları olarak adalet talep ediyoruz” dedi.
Ali İhsan Dağlı’nın Kaybettirilme Hikayesi
İHD Amed Şubesi Kayıp Komisyonu üyesi Avukat Berfin Elçi, Ali İhsan Dağlı’nın hikayesini paylaştı. Dağlı, 14 Nisan 1995’te Farqîn ilçesine bağlı Eşme köyünde güvenlik güçleri tarafından gözaltına alındı. Köy muhtarı Mehmet Şirin Kılıç, Dağlı’nın sol elinden yaralı olduğunu ve helikopterle Silvan Jandarma Komutanlığı’na götürüldüğünü aktardı. Gözaltına alındığı sırada gömleğinin kanlı olduğu görülen Dağlı’dan bir daha haber alınamadı.
Gözaltı Belgelenmesine Rağmen Adalet Sağlanmadı
Dağlı’nın babası Mehmet Dağlı, 24 Nisan 1995’te DGM savcılığına başvurdu ancak “gözaltına alınmadı” yanıtı aldı. 1995’te Evrensel gazetesinin “İşte Kayıp” başlıklı haberiyle Dağlı’nın gözaltında çekilmiş fotoğrafı ortaya çıktı. Fotoğrafta sol elinin sarılı olduğu görülen Dağlı’nın gözaltına alındığı böylece belgelenmiş oldu. Ailesi, iç hukuk yollarında sonuç alamayınca davayı AİHM’e taşıdı ve Türkiye mahkum edildi. Ancak failler yargılanmadı.
Eylem, oturma eylemiyle sona erdi.